Dagje 5
Door: rvandenbroek
Blijf op de hoogte en volg Robert
14 December 2010 | Nederland, Amsterdam
Dag 5
Maandag. Onafhankelijkheidsdag in Kenia. Het hospitaal is gesloten dus Nies en Bas kunnen niet opereren. Maaaaaar…we hebben wel iets moois geregeld om deze dag goed in te vullen. In een van de andere verslagen heb ik een van de eerste patiëntjes van Bas beschreven, Glorius. Een kleine meid van 5 jaar. Bas en Henri hebben buisjes geplaatst in haar oortjes.
Glorius is het oogappeltje van Bas. Al voordat Glorius onder narcose werd gebracht was er een leuke klik tussen die twee. Ik moet ook eerlijk zeggen, ze is om op te vreten! De dag na de operatie gaan Bas en Nies altijd naar de verpleegafdeling om te kijken hoe het met de patientjes van de vorige dag gaat. Uiteraard stonden we even wat langer stil bij het bedje van Glorius. Ter plekke hebben we aan haar tante gevraagd (moeder moest werken) of we Glorius thuis mochten bezoeken.
De tante had daar geen probleem mee.
Per toeval kwam ik de moeder van Glorius tegen net voordat ze het ziekenhuis wilde verlaten. Ik heb haar ons idee voorgelegd en ze was zeer vereerd dat de Nederlandse artsen haar kwamen bezoeken!
Maandag zijn dus afgereisd naar Nandi Hills samen met Henri. Het leken even op een afevering van het programma Spoorloos. We werden van hot naar haar gestuurd. Achteraf blijkt dus dat de gegevens die in het patiëntendossier staan niet helemaal kloppen. Er stond een adres genoteerd van de plaats waar de moeder werkt. Ze woont slechts 18 kilometer verderop….
Uiteindelijk toch goed en veilig bij de familie aangekomen. Warm ontvangst van alle buurtkinderen en uiteraard van Glorius en haar familie. Het gaat heel goed met haar. En haar gehoor functioneren vele malen beter! Nice job, Baske!
We kregen een uitgebreide maaltijd aangeboden waar we dubbel en dwars van hebben genoten. Wat een gastvrijheid. Daarnaast kregen we als dank voor alles een armband en een ketting. Ik denk dat ik namens Nies en Bas mag spreken dat dit bezoek het mooiste bezoek is geweest dat ze ooit in leven hebben gebracht aan een patiënt. Het blijft ze in ieder geval nog lang bij.
In de Eldoret Club hebben we nog een pilsje gedronken en deze indrukwekkende dag doorgenomen. Daardoor waren we helemaal vergeten dat we om 19.00 opgehaald zouden worden door Henri. Samen met Henri zijn we hapje gaan eten om mijn verblijf in Eldoret af te sluiten. Het was een zeer gezellige avond waar we de afgelopen week (leek wel een maand!) hebben doorgenomen.
Tijdens het diner is ook mijn nieuwe chauffeur Nicholas aangeschoven. Hij brengt mij de volgende ochtend van Eldoret naar Kisumu waar ik samen met Paul Awore en Jashon Aalo de dovenschooltjes in de sloppenwijken ga bezoeken en huisbezoeken ga afleggen bij de doven kinderen.
Op naar dag 6
PS: Nies en Bas hebben mega veel foto's van deze dag. Ik heb er alleen filmopnamen gemaakt. De foto's houden jullie dus tegoed!
Maandag. Onafhankelijkheidsdag in Kenia. Het hospitaal is gesloten dus Nies en Bas kunnen niet opereren. Maaaaaar…we hebben wel iets moois geregeld om deze dag goed in te vullen. In een van de andere verslagen heb ik een van de eerste patiëntjes van Bas beschreven, Glorius. Een kleine meid van 5 jaar. Bas en Henri hebben buisjes geplaatst in haar oortjes.
Glorius is het oogappeltje van Bas. Al voordat Glorius onder narcose werd gebracht was er een leuke klik tussen die twee. Ik moet ook eerlijk zeggen, ze is om op te vreten! De dag na de operatie gaan Bas en Nies altijd naar de verpleegafdeling om te kijken hoe het met de patientjes van de vorige dag gaat. Uiteraard stonden we even wat langer stil bij het bedje van Glorius. Ter plekke hebben we aan haar tante gevraagd (moeder moest werken) of we Glorius thuis mochten bezoeken.
De tante had daar geen probleem mee.
Per toeval kwam ik de moeder van Glorius tegen net voordat ze het ziekenhuis wilde verlaten. Ik heb haar ons idee voorgelegd en ze was zeer vereerd dat de Nederlandse artsen haar kwamen bezoeken!
Maandag zijn dus afgereisd naar Nandi Hills samen met Henri. Het leken even op een afevering van het programma Spoorloos. We werden van hot naar haar gestuurd. Achteraf blijkt dus dat de gegevens die in het patiëntendossier staan niet helemaal kloppen. Er stond een adres genoteerd van de plaats waar de moeder werkt. Ze woont slechts 18 kilometer verderop….
Uiteindelijk toch goed en veilig bij de familie aangekomen. Warm ontvangst van alle buurtkinderen en uiteraard van Glorius en haar familie. Het gaat heel goed met haar. En haar gehoor functioneren vele malen beter! Nice job, Baske!
We kregen een uitgebreide maaltijd aangeboden waar we dubbel en dwars van hebben genoten. Wat een gastvrijheid. Daarnaast kregen we als dank voor alles een armband en een ketting. Ik denk dat ik namens Nies en Bas mag spreken dat dit bezoek het mooiste bezoek is geweest dat ze ooit in leven hebben gebracht aan een patiënt. Het blijft ze in ieder geval nog lang bij.
In de Eldoret Club hebben we nog een pilsje gedronken en deze indrukwekkende dag doorgenomen. Daardoor waren we helemaal vergeten dat we om 19.00 opgehaald zouden worden door Henri. Samen met Henri zijn we hapje gaan eten om mijn verblijf in Eldoret af te sluiten. Het was een zeer gezellige avond waar we de afgelopen week (leek wel een maand!) hebben doorgenomen.
Tijdens het diner is ook mijn nieuwe chauffeur Nicholas aangeschoven. Hij brengt mij de volgende ochtend van Eldoret naar Kisumu waar ik samen met Paul Awore en Jashon Aalo de dovenschooltjes in de sloppenwijken ga bezoeken en huisbezoeken ga afleggen bij de doven kinderen.
Op naar dag 6
PS: Nies en Bas hebben mega veel foto's van deze dag. Ik heb er alleen filmopnamen gemaakt. De foto's houden jullie dus tegoed!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
